Poesboes Web-log

03-12-2004

Zo, vandaag even dagje vrij genomen. Zat maar duimen te draaien op het werk; er dreigt vanalles los te komen, alleen het duurt wat langer. En verder allemaal L gezichten. Gaat financieel niet best en ze hebben het nu al over mogelijke ontslagen… Woepie!

Dus even dagje vrij en tijd om me even op het leven te storten. Gisteren even kort wat wezen drinken met een lieve meid die ik via internet ken. Ze had vandaag weer een drukke dag, dus we konden het helaas niet laat maken. We hadden een beetje een krom gesprek; ik weet niet waarom.

Verder vandaag de boodschappen, de was, kaartje voor Eeke gekocht; die is aanstaande dinsdag jarig. Krantje lezen, SMSjes met Damayanti. Muziekje luisteren. Lekker rustig dagje dus.

Morgen reunie op mijn oude middelbare school. Heel erg leuk; ik verheug me er al op. De laatste tijd alweer heel wat contacten aangehaald in het vooruitzicht.

Ik neem m’n camera mee, dus ik hoop binnenkort mijn schoolpagina weer eens op te vrolijken. (http://www.geog.uu.nl/fg/bvandam/USG85/) Ik zag tenminste dat we op het werk een wat dikkere hardeschijf hebben (178GB vrij J), dan de beperkte ruimte die ik hier bij demon heb, dus de pagina blijft nog lekker daar staan.

Ik vernam via de WEB-pagina van school trouwens dat de heer Visser op 30 november jl benoemd is tot ‘Lid in de Orde van Oranje-Nassau’. Hele mooie geste; had bij zijn pensioenering al best gemogen… Ik zal hem graag eens vragen hoe dat voelt! Moet wel een foto van hem hebben met z’n trotse speltje. Mag je formeel alleen niet op een dagelijks pak dragen L, alsof je daar je waardigheid uit haalt? Of zou hij een nieuw pak gaan kopen om dat speltje op te doen? Nee toch!?

Zondag Sinterklaas. Doe weer niets. Hoog tijd dat ik eens kinderen krijg, verdomme!

Oh ja, nog even een BIG UP aan Riddim on the Wire. Was weer een goeie uitzending afgelopen dinsdag!

28-11-2004

Afgelopen Dinsdag heb ik de promotie bijgewoond van Joost Groen. “Scales and Structures in Bubbly Flows”. Er werd alom gememoreerd dat het wel heel lang geduurd heeft tot zijn uiteindelijke promotie, maar als je het proefschrift bekijkt, is het nog wonderbaarlijk snel gegaan. En ondanks de wat grimmige entourage van de Delftse aula, onmiskenbaar 70’er jaren bruin, was het een waardige sessie. Joost’s lekenpraatje vantevoren was duidelijk, de verdediging vond ik vrij stevig, maar de gestelde vragen waren wel een beetje gezocht.

Was trouwens weer heel leuk om in Delft te zijn. Ik was wat vroeger en ben nog even rond gaan lopen. En een beetje verdwaald geraakt in een stuk dat ik niet zo goed herkende. Ik bleek daar eigenlijk altijd van de andere kant door gekomen te zijn, want toen ik me omdraaide was alles opeens wel bekend!

Verder de hele dag veel gesproken met de heer Visser. Ik liep hem op Den Haag cs tegen het lijf. De verdere dag en de terugreis hebben we heel genoegelijk gepraat over alles wat los en vast zit. Politiek, oude geschiedenis, nieuwe geschiedenis, school, onderwijs, treinen, BRNO, atomen, muziek, ‘het gepensioneerd zijn’ en… nee niet eens over voetbal! Het was moeilijk om afscheid te nemen van deze boeiende man. We hebben terug in Utrecht nog een half uur staan praten. Sommige dingen veranderen gewoon niet…

Wel; zo eens even inpakken. Zo naar m’n zus die morgen jarig is. En vandaag haar verjaardag viert…

22-11-2004

Zo, dat was weer de maandag. Was weer zo’n priegel dag met bonnetjes, schroefjes, apparaten die zoek zijn. Leuk gesprek met Rob, een student die net terug was uit Australie. Heeft veel elektronisch benul, dus is zeldzaam en aangenaam.

Verder weer zitten hameren op allemaal pijpjes, kranen, pompen, slangen. Bezig een ijkapparaat op te knappen. Pompt water met zand rond met een rotsnelheid, dus moet allemaal zwaar en degelijk. Is niet mijn forté, maar ongelofelijk leuk werk. Beetje Meccano-achtig. Maar ben er nu al twee weken zoet mee en het moet nou eindelijk wel eens af zijn. Er wachten nog een heleboel ijkingen van het veldwerk van afgelopen zomer.

Nou, verder morgen eens even kijken hoe Joost gaat promoveren. Geen idee wat ze hem nog kunnen vragen, want het verhaal zit zó dichtgetimmerd dat het vast een basiswerk gaat worden. ‘Scales an Structures in Bubbly Flows’. Ik zal nooit meer een biertje op achteloze wijze kunnen inschenken, Joost!

Zo, ik hoor dat de koffie klaar is; tot zo weer even.

15-11-2004

Net via de Neubauten newsgroup gehoord van het overlijden van Coil’s voorman Jhonn Balance. Dronken van de trap gelazerd.

‘And God is a sadist and that he knows it…’ zong hij nog.

Mijn god, hoe waar.

Had net een gigantische stapel Coil CD’s binnen van Threshold House, hun nieuwe website. Bestond nét. Ik had rekening nummer 1.

Thank you for shopping Threshold House.

Order No. 102633

Invoice No. 1

Shipped 28/10/2004

Ik ga ze nog maar eens goed beluisteren.

Who by Fire

(Coil, Horse Rotorvator, track 9)

And who by fire, who by water,

who in the sunshine, who in the night time,

who by high ordeal, who by common trial,

who in your merry merry month of may,

who by very slow decay,

and who shall I say is calling?

And who in her lonely slip, who by barbiturate,

who in these realms of love, who by something blunt,

and who by avalanche, who by powder,

who for his greed, who for his hunger,

and who shall I say is calling?

And who by brave assent, who by accident,

who in solitude, who in this mirror,

who by his lady's command, who by his own hand,

who in mortal chains, who in power,

and who shall I say is calling?

Lyrics by Leonard Cohen

7-11-2004

Gisteren heb ik een geluids-effect apparaat voor mijn basgitaar gekocht. Een soort toverdoos, waarmee je het geluid van een elektrische basgitaar wat kan opfleuren. Voor zo’n aanschaf moet je naar een muziekinstrumentenwinkel. Een speciaalzaak, waar ik me als amateur meteen al geheel hopeloos voel, want er lopen namelijk experts rond in dat soort winkels. In dit geval een heer van middelbare leeftijd, van een wat doorleefde signatuur.

Ik had me vantevoren goed voorbereid. Ik had op internet een apparaat gevonden, dat alles deed wat ik kon verzinnen en dan nog tien keer meer dan dat.

Ik vroeg dus of ze het betreffende model op voorraad hadden.

Of ik hem dan wou hebben?

O jee…

Wat zou hij bedoelen?

- Ik vraag een ‘Hopeloos Verouderd Model’? Wie koopt dat nou nog?

- Ik wordt verondersteld met een muzikaal concept te komen, waar hij een doos bij moet verzinnen?

- Ik werd verondersteld om met mijn bas in de winkel te zijn gekomen en zuchtend en steunend alle features van tientallen apparaten te testen?

Wat moet ik zeggen? Is voor een neefje? Ik heb er een onderdeeltje uit nodig?

Ik zeg maar: ‘Eehh, ja!’

Zwijgend loopt hij naar achteren en na enige tijd komt hij terug met een doos. ‘Ha, zelfs op voorraad!’ roep ik opgelucht. Het blijkt een lege doos te zijn en hij begint onhandig het demo-exemplaar uit een vitrinekast in de doos te proppen. ‘Nee, het is de laatste..’

Thuisgekomen staart mij een apparaat aan met al duidelijk wat verleden. Op de achterzijde zit een leger aan prijsstickers die steeds in waarde dalen. Waarschijnlijk dus een hopeloos verouderd én onverkoopbaar model…

Ik heb hem schoongemaakt en ben daarna uren zoet geweest met alle mogelijkheden te proberen. Maar ik ben ontzettend tevreden met dit hopeloos verouderde beest!

*

Bas van Dam, 15-11-2004